سخنان امام علي-سری دهم
سخنان امام علي
مردم باتقوا در ميان آن مردم اهل فضيلتها هستند: منطق آنان درست و صحيح، پوشاكشان بر مبناي ميانهروي، حركتشان بر اساس فروتني است. چشمان خود را از آنچه كه به آنان تحريم فرموده، پوشيدند و گوشهاي خود را به آن علمي كه براي آنان سودمند است، فرا دادند.
((امام علي (ع))
نفوس انسانهاي متّقي هنگام بلا، همان گونه است كه در حالات آسايش.
((امام علي (ع))
روشنايي چشم انسانِ باتقوا در حقيقتي است كه زوال و فنا راهي به آن ندارد و پارسايي و امتناعش دربارهي چيزي است كه زوال و نابودي بر سرش تاختن خواهد آورد. بردباري را با علم، و قول را با عمل درميآميزد.
((امام علي (ع))
هيچ حجابي شما را از خدا نبريده و هيچ دري براي ورود به پيشگاهاش براي شما بسته نشده است و قطعاً او در هر مكان و در هر زمان و وقتي موجود است.
((امام علي (ع))
اي بندگان خدا! شما را به تقواي الهي توصيه ميكنم. زيرا تقواست كه مهار حقيقي از آلودگيها و انحرافات است و استحكامبخش [حيات معقولِ] انسانها.
((امام علي (ع))
در جهاد با دشمنتان صدق نيّت داشته باشيد.
((امام علي (ع))
اطاعت خداوندي نگهدارنده است از مهلكههاي محيط بر شما و از موقعيتهايي كه در انتظار است و از گرمي آتشهاي شعلهور.
((امام علي (ع))
نفس خود را براي عبادت خداوندي رام و مطيع بسازيد و حركت كنيد به سوي خداوندي با اطاعتي كه شايستهي اوست.
((امام علي (ع))
قرآن معدن ايمان است و متن آن، و سرچشمههاي علم است و درياهاي آن، و باغهاي دادگري است و غديرهاي (گوديهاي آب) آن.
((امام علي (ع))
تقوا شما را به زندگي با رفاه و آسايش برميگرداند كه [امروز] براي شما ناپديد مينمايد و شما را به وطنهاي وسيع – كه فراتر از مادّه و مادّيات است و جايگاههاي امن و مقامات عزّت – رهنمون ميشود، در روزي كه چشمها باز و خيره ميماند.
((امام علي (ع))
هر كس تقوا را پيشه ساخت، سختيها از وي دور و ناپديد شد پس از آنكه نزديك بود، و امور براي او شيرين شد پس از تلخيهايش. امواج از وي باز شد پس از حملهي انبوهش، و دشواريها براي او آسان گشت پس از مشقتهايي كه در آن بود.
((امام علي (ع))
قرآن عزّت و شرفي است براي كسي كه آن را [براي حيات معقول خود] ياور اتخاذ كرده و امان است براي كسي كه وارد آن شود و هدايتي است براي شخصي كه از آن پيروي نمايد و عذر است براي آن انسان كه خود را به آن نسبت بدهد و دليلي است روشن براي كسي كه در سخن گفتن به آن استناد كند و شاهدي است [راستين] براي انساني كه به وسيلهي آن احتجاج كند.
ادامه مطلب